Onrust

Onrust omdat het anders is dan we graag willen

Onrust omdat het onzeker is hoe lang het nog duurt

Onrust omdat we geconfronteerd worden met onszelf en onze gedachten

Onrust omdat er nu ruimte is om na te denken wat we nu echt belangrijk vinden

Onrust omdat we ons beseffen dat we al heel lang een leven leven wat diep van binnen niet bij ons past

Onrust omdat we onze kinderen niet de lesen kunnen geven zoals dat school dat kan

Onrust omdat we ons beseffen dat rust ons onrustig maakt

Onrust omdat we ons afvragen “Is dit het nu?”

Waar je onrust ook vandaan komt, het voelt niet fijn.

Het liefst drukken we het weg, waarna het knetterhard weer omhoog plopt, als een skippybal die je probeert onder water te drukken. We hebben snel de neiging het te relativeren: anderen hebben het erger, ik ben nog gezond. Zij hebben een vitaal beroep en hebben het echt zwaar, ik moet niet zeuren. Maar juist het benoemen van je emotie, het delen met anderen, helpt om de zware lading eraf te halen en helder te krijgen wat er aan de hand is.

Natuurlijk kun je gaan onderzoeken waar het vandaan komt, zodat je het kunt fixen. Maar niet alles is zomaar te fixen. Ontdekken wat de onrust veroorzaakt is handig, maar heel diep nadenken over waar het vandaan komt helpt ons niet altijd en zorgt misschien zelfs wel voor nog meer negatieve gedachtes. Bijvoorbeeld: ik voel onrust omdat mijn baas altijd zo horkerig doet tegen zijn medewerkers, je voelt totaal geen waardering. Je kunt blijven doormalen wat hij dan allemaal doet wat jou zo onrustig maakt, dat lost jouw onrust niet op.

Wat zou kunnen helpen is bedenken wat je wél zou willen.

Misschien wil je een werkomgeving waar je wél gewaardeerd wordt. En ga je op zoek naar een nieuwe baan of ga je het gesprek aan met je baas.

Misschien heb je behoefte aan structuur. En los je dit op door een planning te maken.

Misschien wil je helderheid over nieuwe stappen in je loopbaan. En ga je hier over in gesprek met je vriend(in) of met een loopbaancoach.

Misschien wil je nu meer afwisseling in je leven dan alleen thuiswerken. En zoek je een nieuwe hobby of een initiatief waarbij je anderen kunt helpen.

Misschien wil je dat je kinderen zich blijven ontwikkelen. En realiseer je je dat ze nu andere dingen leren die ook heel waardevol zijn.

Misschien wil je je verbeterideeën durven aandragen, ook in die online meeting. En ga je dit gewoon doen of zoek je een coach die jou helpt om dit te leren.

Misschien heb je behoefte aan meer me-time. En neem je deze momenten op in je planning.

Misschien wil je gewoon even rust en niks aan je hoofd. En gooi je iedere avond je telefoon in de hoek. Pak je een goed boek, geniet je in de tuin of aanschouw je je kinderen in hun spel. Door je meer te verwonderen over de schoonheid en bijzondere momentjes om je heen of over de dingen die wel goed gaan, zal je meer rust ervaren.

Wees mild naar anderen en vooral ook naar jezelf.

De situatie is anders dan we gewend zijn. Dat we geen volledige controle over het leven hebben is wel duidelijk.

Waar we wel invloed op hebben zijn onze gedachtes, gevoelens en gedrag. Door te bedenken wat je wél zou willen geeft je een positief gevoel en zorgt voor gedrag dat je helpt om in die richting te komen. Maak de stapjes niet te groot en geniet van wat je al wél hebt bereikt. Welke stapjes ga jij nu al zetten die jou nu én straks helpen?

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Wens jou veel balans, of je nu thuis werkt of in een vitaal beroep!